Eerste generatie
Het verhaal van Begrafenissen Pues begon in 1900, toen Alfons Pues als rademaker ook doodskisten maakte. Vervolgens transporteerde hij die met paard en kar. Zijn zoon Jozef werd schrijnwerker en trad in de voetsporen van zijn vader.
Tweede generatie
Toen Jozef Pues in 1950 samen met zijn vrouw Albertine Van Horenbeek een eerste lijkwagen kocht, ging de bal pas echt aan het rollen (Deze wagen is trouwens nog steeds in gebruik!). Jozef zorgde voor begeleiding van de familie in de kerk. Hij merkte dat mensen veel meer noden hebben bij het verlies van een familielid, dan enkel de begrafenis zelf. Jozef en Albertine legden zich bijgevolg helemaal toe op uitvaartverzorging en werden zo pioniers in hun sector. Samen gingen ze aan huis voor de verzorging en de opbaring van de overledene. Ook het ophangen en afbreken van de rouwkapel, voor en na de uitvaart, namen ze voor hun rekening. In samenspraak met de familie stelden ze de teksten voor de doodsbrieven en bidprentjes op en zorgden ze voor de bedeling ervan. Jozef hielp de familie tevens met de administratieve kant van de zaak.
Jozef maakte eigenhandig de doodskisten en nam naast het vervoer ook de ceremoniebegeleiding voor zijn rekening. Verder werd de koffietafel verzorgd. Eerst hielp Albertine sporadisch een handje mee, met de bereidwillige vrienden, kennissen en buurvrouwen van de familie, die deze dienst traditiegetrouw op zich namen. Algauw wordt ook hiervoor meer algemeen een beroep gedaan op haar. Het was alles samen een concept dat ten zeerste gewaardeerd werd. Het was voor het eerst, dat ergens zo’n totaalpakket qua uitvaartverzorging te vinden was.
Derde generatie
Toen zoon Gilbert in 1968 trouwde met Lea Smets, stelden ook zij zich volledig ten dienste van het bedrijf. In 1985 behaalden ze het diploma thanatopraxie, een moderne vorm van balseming. Ze volgden de cursus vooral om overledenen nog beter te kunnen opbaren. Datzelfde jaar zorgde de opening van de vestiging in Kessel-Lo Blauwput met winkel en funerarium voor een nieuwe mijlpaal. Enkele jaren later volgde opnieuw uitbreiding met een winkel in Mechelen.
De opmars van Begrafenissen Pues ging niet onopgemerkt voorbij. Lea werd op de Funeral Awards van 2000 bekroond als “Vrouw in de uitvaart”. In 2007 vielen ze opnieuw in de prijzen op de Funeral Awards met de eerste plaats in de categorie “Beste Serviceverlening in de Uitvaartsector”. Gilbert ontving toen de “Lifetime Achievement Award” voor zijn diensten bewezen aan de uitvaartsector in z’n geheel en Pues in het bijzonder.
Vierde generatie
Zoon Tom Pues, zijn echtgenote Lieve Vanwyngaerden en schoonzoon Kristof Lorent zetten, trouw aan de roots van de voorbije generaties, de dienstverlening verder, moderniseren de activiteiten en breiden verder uit: Het rouwdrukwerk wordt in eigen beheer verzorgd. Hiermee worden een ruime keuze aan hedendaagse rouwbrieven en een snelle levering gegarandeerd. In 2002 werd op de Geldenaaksebaan in Heverlee een volledig nieuw funerarium gebouwd met groetruimtes, een ceremonieruimte met 135 zitplaatsen en een toonzaal. In 2011 openen ze een centraal gelegen en hypermodern rouwcentrum in Herent. Het team wordt verder uitgebreid en ze investeren verder in de toekomst van de komende generatie die intussen ook aan de start staat van de verderzetting van de service, de waarden en expertise van Begrafenissen Pues, waar stamvader Alfons in 1900 mee begonnen was.